تومورهای گوش خارجی و معرفی یک مورد تومور بدخیم لاله گوش

متاسفانه علیرغم شیوع نسبتا بالای کانسرهای پوستی در ناحیه صورت و گوش ، این ضایعه کمتر توسط همکاران پزشک مورد توجه قرار می گیرد. از آنجا که اغلب این تومورها بصورت ضایعات سطحی تظاهر می کنند و اختلالی در زندگی روزمره بیمار ایجاد نمی کنند. اغلب تنهاعامل که می تواند بیمار را وادار به مراجعه پزشک کند ظاهر غیر طبیعی ضایعه است . و چون سن شیوع این تومور نسبتا بالا بوده و بیشتر در مردان ایجاد می شود. و درفرهنگ ما، مردان و بخصوص مسنترها کمتر به مسائل زیبائی و ظاهر خود توجه دارند. و حتی در برخی نقاطبعنوان مثال مراجعه به متخصص پوست را بعنوان یک کار غیر عادی دانسته و آنرا مخصوص خانمهای جوان متمول می دانند. این ضایعات دیرتر از زمان لازم تشخیص داده می شوند. بانگاهی به شرح حال بیمار مزبور مشخص می شود که نارسائیهای یادشده این بیمار را نیزتحت الشعاع قرارداده بدین ترتیب که بیمار صرف نظر از ضایعات موجود در گوش چپ کاملا سالم بنظر می رسیده و خود بیمار به این مسئله اعتقاد کامل داشته و اظهار می داشت که تنها علت مراجعه و موافقت وی در مورد انجام عمل جراحی بر چسب سرطانی بودن ضایعه است .علائم بسیار کند و تدریجی پیشرفت کرده بود و بقدری تومورال بودن ضایعه فوق برای همکاران پزشک که در مراجعات اول بیمار را ویزیت کرده بودند. دور از ذهن بوده که از شروع علائم تاانجام بیوپسی 4 سال طول کشیده . نکته مهمتر، در واقع اختلاف فاحش بین اقدامات درمانی مورد نیاز در دو حالت تشخیص زودرس و دیررس بیماری است . کمااینکه این بیمار اجبارا تحت عمل جراحی بزرگ radical neck disection قرار گرفت در حالیکه تشخیص زودرس تومور می توانست با اکسیزیون محدودتری بیماری را کنترل کند . این اختلاف فاحش رامی توان از مقایسه فعالیت 7 ساعته دو جراح مجرب ، با زمان کوتاه مدت مورد نیاز برای عمل ساده تر رزکسیون - محل ضایعه، و همچنین مقایسه پروگنوز بیماری در دو حالت فوق دریافت . همانگونه که اشاره شد، این تاخیر تشخیصی اثرات عمیقی برنحوه درمان پاسخ درمان وپروگنوز بیماری دارد. لذا تشخیص زودرس این ضایعه بسیارمهم است . و همکاران پزشک بخصوص پزشکان عمومی که در مراکز مختلف درمانگاهی وظیفه خطیر غربالگری بیماران را بعهده دارند و اغلب اولین مراجعه بیماران مزبور به این مراکز صورت می گیرد. بایستی در این مورد جدیت بیشتری از خود نشان داده و بفکر تومورهای مزبور باشند و در صورت هرگونه شک بالینی، نامبردگان را جهت نمونه برداری و بررسی به متخصصان مربوطه ارجاع دهند.